November begon met een bezoekje aan onze dorpsfysiotherapeut vanwege rugklachten (tja, we worden allemaal een dagje ouder ...). De dag erna een overleg met de dorpsondersteuner en de zorgcoördinator van Austerlitz Zorgt, samen met mijn beoogde opvolger als voorzitter, Charles Laurey. Heel nuttig om de klokken weer eens gelijk te zetten. En ook wel weer grappig als je bedenkt dat de dorpsfysio en onze dorpsondersteuner één en dezelfde persoon zijn!

Lezing Thorbeckebijeenkomst
Op vrijdag 5 november was ik uitgenodigd om op de Universiteit Leiden te reflecteren op een essay van Esmée Driessen dat verschenen is in het boek Juridische vragen in het sociaal domein. Zij betoogt hierin dat partijen als NLZVE pleiten voor populatiebekostiging, maar dat die bekostigingsvorm helemaal niet zo gunstig is voor bewonerscollectieven. Het gebrek aan schaalvoordelen, de zwakke positie in tenders en de vele valkuilen in de samenwerking met de gemeente maken dat bewonerscollectieven in haar ogen weinig kans maken om als uitvoerende partij te worden gekozen. Mijn reactie hierop was dat dit zeker opgaat in het huidige paradigma van marktwerking, aanbestedingsprocedures, winner takes all en controledrang vanuit de budgethouder. Maar NLZVE en anderen pleiten al langer voor een nieuw paradigma: een ecosysteem op basis van een nieuwe kernwaarde: gezondheidswinst en -rendement. Wijkpartners, inclusief bewoners, nemen hierbij gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het verbeteren van de gezondheid van de inwoners. Hiervoor is populatiebekostiging eigenlijk een voorwaarde.

’s Avonds met mijn Sandra lekker gegeten in het centrum van Leiden (weet je nog dat je gewoon ’s avonds in een restaurant mocht?) en de volgende ochtend op de fiets naar Amsterdam voor het klimaatprotest.

Kwaliteitsraad
Ik weet niet of ik hier al eerder over geschreven heb, maar ongeveer elke zes weken is er een vergadering van de Kwaliteitsraad van het Zorginstituut Nederland. Deze bestaat uit tien onafhankelijke raadsleden - waaronder ik dus - die gezamenlijk het Zorginstituut van advies dienen over de kwaliteit van zorg. De raad toetst door het veld gemaakte kwaliteitsstandaarden en indien nodig kan doorzettingsmacht worden ingezet, wat zoveel betekent als: als jullie er niet uitkomen, dan beslissen wij wel. Bekend voorbeeld hiervan is het Kwaliteitskader Verpleeghuiszorg. 
Op 11 november vergaderden we eindelijk weer eens fysiek in Utrecht. We hebben onder andere gesproken over de coronacrisis en de gevolgen die dit zou kunnen hebben voor de kwaliteit op de intensive care. En we kregen te horen wie de nieuwe voorzitter wordt: Floortje Scheepers, die al raadslid was. Ik ben hier heel blij mee, omdat zij, net als de vorige voorzitter Jan Kremer, open staat voor vernieuwing.

MAEX Impuls Zorgzame Gemeenschappen
Tijdens de eerste week van november liep de inschrijvingsperiode van de MAEX Impuls Zorgzame Gemeenschappen. Hiermee kunnen lokale zorginitiatieven op een heel makkelijke manier een eenmalig bedrag ontvangen om hun organisatiekracht te versterken, een onderdeel waar normaal moeilijk ondersteuning voor te krijgen is. De subsidie maakt deel uit van het programma Maatschappelijke Stimulering Vrijwilligerswerk van VWS, ik schreef hier al eerder over.
Op vrijdag 12 november kregen we van de mensen van de MAEX een overzicht van alle bijna 100 aanvragen om te beoordelen. Dat hebben Nanneke van der Heijden en ik samen gedaan, met waar nodig overleg met regiocoördinatoren. Dinsdag 16 november hebben we alle twijfelgevallen met MAEX doorgenomen. Uiteindelijk zijn er 32 aanvragen gehonoreerd, voor een totaalbedrag van een kleine 80.000 euro. De initiatieven ontvingen op 17 november hiervan bericht en op 20 november stond het geld op hun rekening. Zo snel kan het gaan!

Nieuwe voorzitter voor NLZVE!
De bestuursvergadering van 17 november stond in het teken van de kennismaking met Mike Leers. Hij is bereid om het voorzitterschap van NLZVE op zich te nemen. Op de pagina Wie zijn wij? kun je meer over hem lezen, maar in het kort: hij pas heel goed in het profiel dat wij voor deze functie hadden opgesteld. Dus het bestuur heeft hem volmondig aanbevolen aan de ledenvergadering, die op 25 november de formele benoeming van Mike heeft bekrachtigd.
Ik kijk uit naar de samenwerking met Mike. Eén ding hebben we alvast gemeen: we houden allebei van vakantiefietsen. Hoewel ik vergeleken met hem een beginner ben, die nog niet verder is gekomen dan onze buurlanden. Mike gaat met enige regelmaat fietsen in landen als Cambodja ...

Helaas hebben we ook afscheid moeten nemen van een bestuurslid: Gertrude van Driesten. Zij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de besluitvorming rond onze kernwaarden en de strategie voor de komende jaren. Gertrude, bedankt!